“Ik ben sinds 2001 representant en heb inmiddels door dat iedere opsteller uniek is in zijn of haar werkwijze. Zo ook Leo, die ik gisteren aan het werk zag in een mooie locatie in de binnenstad van Utrecht’.
Wat mij opviel was dat er vooral mannen waren (normaal: meest vrouwen) en dat die mannen vrijwel alleen maar zussen hadden en amper broers.
De middag ging het dan ook over (het ontbreken van) mannelijke energie. Ik heb al vaker opgemerkt en ook terug gehoord van opstellers dat een opsteller (facilitator, procesbegeleider) niet meer of minder is dan een representant. Als opsteller bemoei je je het liefst zo min mogelijk met dat wat gaande is.
Voor een snelle denker als Leo vind ik het knap dat hij kan wachten op degene wiens of wier vraag wordt opgesteld. Het moeilijkste aan dit werk is om niet sneller te gaan dan de vraagstel(l/st)er kan behappen; maar ook niet langzamer. Je hebt daar geduld voor nodig, uitstel van oordeel, en er volledig zijn met je aandacht bij datgene wat er is.
Leo is daartoe in staat, hij heeft het laten zien.”
